Arno Lingerak Uw garage 2 mrt 2024, 09:00

Leestijd: 2 minuten

Het Dodge-busje van Vince met 5,9-liter V8 is zijn droom-oldtimer

Vince Smits heeft een Dodge-bus gekocht en maakt deze perfect. Dat moet ook wel: hij heeft zich voorgenomen er minimaal 10 jaar plezier van te hebben.

Al op jonge leeftijd ben ik gaan sleutelen. Ik heb gewerkt bij Honda, bij een Fiat/Alfa Romeogarage, bij Volkswagen, bij Mazda en een tijdje in het koeltransport en de hoogwerkers. In de tijd bij Mazda reed ik een 929 Legato van nog geen jaar oud, een mooie, luxe auto.

Dodge-busje

Deze Dodge B200 Sportsman is nu twee jaar in Nederland, ik heb hem anderhalf jaar. Er is dus een Nederlandse eigenaar vóór mij geweest. Ik heb de originele advertentie nog waarin de bus toen te koop stond. Hij was mij toen te duur, ik ben er niet op af gegaan. Ik keek in die tijd vrijwel elke dag online wat er te koop kwam en toen ik dat één dag niet had gedaan, zag ik dat diezelfde bus voor de tweede keer werd aangeboden. De eerste koper had hem willen ombouwen tot camper, maar zijn vrouw zag dat niet zitten. Maar ik was dus te laat, er waren al twee mensen die eerder hadden gereageerd.

Er werd me beloofd dat ik zou worden gebeld als de eerste twee zouden afhaken, maar ik dacht: dat wordt niets meer, dat is klaar. Maar de eerste is niet komen opdagen en de tweede bood te weinig geld, dus ik ben er alsnog op af gegaan. Hij stond in de advertentie als goed onderhouden, maar dat viel me tegen. Ik heb er natuurlijk mee gereden en hij startte, liep en reed best redelijk, maar er zaten wel wat deukjes in hier en daar en niks functioneerde zoals het hoorde. Als je op de rem trapte, zakte het pedaal langzaam weg, de wiellagers hoorde je overduidelijk, er ontbraken onderdelen en op het dashboard werkte alleen de snelheidsmeter. Maar de belangrijke delen waren goed.

Nieuwe Dodge Charger doet naam eer aan en maakt fans boos

Er waren dus minpunten, maar alles wat ermee aan de hand was, was op te lossen en ik ben best handig met auto’s omdat ik zo lang monteur ben geweest. Elektrisch gezien zijn oudere Amerikanen ook vaak een rommeltje, daar is al van alles mee gebeurd. Maar deze was nog helemaal origineel. Ik zag ook gelijk dat de auto echt hard was. Als je in de wielkasten kijkt, zie je gewoon dezelfde kleur als de rest van de Dodge zonder dat er ooit tectyl op heeft gezeten, echt een nette, schone onderkant. En er was bijvoorbeeld nooit in de deurbekleding gesneden.

Ik vraag me af waar de Dodge-bus vandaan komt, hij heeft in ieder geval altijd droog gestaan. Ik wist dat het hem was, mijn naamkaartje stond er eigenlijk op. Ik heb dus geboden en kreeg de auto voor een nette prijs mee. Er is al snel een gasinstallatie in gekomen en ik ben gaan kijken wat er aan vervanging toe was. Ik wilde een perfecte bus hebben, waarmee ik 10 jaar vooruit zou kunnen.