Noah Korevaar Uit het archief 1 jul 2020, 12:41

Leestijd: 4 minuten

Frank scoorde met de Austin J4 een uniek stukje autogeschiedenis – Uw Garage

Frank Julius zocht op internet naar een Volkswagen T1, maar kwam er deze Austin J4 tegen. Hij is gaan kijken en heeft daar nooit spijt van gehad.

• Dit artikel komt uit het Autovisie archief van 2018. Prijzen, vergelijkingen en andere informatie kunnen ondertussen achterhaald zijn
• Tekst en fotografie: Arno Lingerak
• Dit artikel lezen in de originele magazine-opmaak? Klik hier voor de PDF

Volkswagen T1 vs. Austin J4

Ik zat een tijd geleden door omstandigheden zonder auto en ik had zin om iets aan te pakken, iets om me op te focussen. Dus kocht ik een VW Kever. En toen begon het: wat laswerk, hier en daar spuiten, de techniek is aangepakt en ik heb er het motorblok van een Porsche 356 in gezet.

Ik ben gewoon begonnen en als ik er niet uitkwam, vroeg ik om advies aan iemand of zocht ik het op. Dat smaakte naar meer en dan is een Volkswagen Bus een mooie volgende stap. Ik zocht overal, totdat ik opeens een advertentie tegenkwam met daarin deze Austin.

In de advertentie stond dat de Austin J4 veel zeldzamer en leuker is dan een Volkswagen T1, maar doordat ik op ‘T1’ zocht, kwam deze advertentie naar voren.

Rookgordijn

Ik vond het gelijk een grappig ding. Ik stuurde de advertentie enthousiast door naar een vriend, maar die maakte zich zorgen over de verkrijgbaarheid van onderdelen. Maar een snelle zoektocht leerde al snel dat er heel veel verkrijgbaar is voor deze auto, via de verschillende Mini-specialisten.

Dus ik besloot erheen te gaan. Het was op een zondag, maar ik had de handelaar een berichtje gestuurd en die appte terug dat de Austin buitenstond: ga maar kijken! Hij stond er wat zielig bij, ik ben er eerst eens een paar keer omheen gelopen. Toen even voorzichtig aan de deur gevoeld en die bleek open te zijn.

Net toen ik erin zat, kreeg ik weer een bericht: de sleutels liggen er ook in hoor, je kunt hem dus even starten! Meteen nadat ik dat gedaan had, wist ik het al: dit is helemaal niets. Het bleek een diesel te zijn, wát een enorm rookgordijn werd er meteen getrokken!

Problemen

Maar toch keek ik even verder en ik zag al snel dat de basis best goed was. Thuisgekomen merkte ik dat ik met de Austin in mijn hoofd zat, het autootje liet me niet meer los. Dus de volgende dag heb ik de verkoper weer gebeld, hebben we nog wat gepraat en voor ik het wist had ik een Austin J4 gekocht.

Grote stukken rijden ging niet, daarvoor had hij te lang stilgestaan. Hij moest dus op een oprijwagen gehaald worden. Toen ik de motor aan de praat had, kon ik eerst de eerste versnelling niet vinden, ik heb echt een kwartier zitten zoeken en proberen.

En toen ik de transporter was opgereden, kreeg ik de motor niet meer uit. Daarvoor blijkt een knop, enigszins verborgen, tussen de stoelen te zitten… Thuisgekomen ging ik kijken hoe ik de Austin zou opknappen. Veel zelf doen? Netjes in de lak zetten met een roller? Of wegbrengen?

De zoektocht begint

Maar de vraag was of dat financieel wel zo verstandig zou zijn. Maar hoe langer ik erover nadacht, hoe leuker ik de auto begon te vinden en hoe minder belangrijk het ‘verstandige’ werd. Bij een bevriende plaatwerkerij kon ik de auto in een hoek zetten, en zijn we twee weekenden met vijf man aan het demonteren en schuren geweest.

Toen was de bus helemaal kaal. Toen begon de zoektocht naar onderdelen en kreeg ik ook steeds meer idee hoe ik de auto wilde hebben. Die geweldige groene kleur zag ik op een Jaguar en ik wist gelijk dat ik die kleur ook op de Austin wilde hebben. En dan met een crèmekleurige bovenkant.

Wat zag dat er mooi uit zeg, toen de auto uit de spuitcabine kwam. Ik heb vooraf gezegd dat ik hem niet té perfect wilde hebben, dus niet elk golfje in het plaatwerk hoefde vlak geplamuurd te worden. Vroeger waren ze ook niet zo strak, toch?

Fantastische auto: een unicum

En dan komt de volgende stap. Interieur, bekleding, aankleding… De oude stoelen zitten erin met nieuwe bekleding en het dashboard is ook mooi gemaakt. De bumpers waren echt niet meer leverbaar, in plaats daarvan heb ik van andere bumpers deze hoekjes gemaakt en erop gezet.

Het onderstel is wat verlaagd, dat staat ‘m goed. Zeker met die rode wielen. Achterin ligt een visgraat parketvloer. Het is nu echt een unicum, wanneer zie je nou een Austin J4? Het rijdt trouwens ook heel apart. Hij stuurt enorm indirect, rookt nog steeds als een schoorsteen en bij 75 kilometer per uur houdt het helemaal op. Maar wat is het een fantastische auto en wat heb ik er al veel plezier mee gehad.

Weetjes

In Engeland was de Austin J4 een bekende verschijning in de jaren zestig. De post reed ermee rond, in knalrode exemplaren, en de politie had ze in het zwart. Op de hoes van Abby Road, van The Beatles, staat er ook eentje aan de rechterkant. Het is de auto van de agent die het verkeer regelde tijdens de fotoshoot. In Nederland was de J4 een zeldzame verschijning. Franks Austin heeft in het verleden met Rivella-reclame rondgereden. Mocht u iets weten over het verleden van deze auto, laat het ons weten, wij sturen uw bericht graag door!