Moderne interpretatie Mercedes Simplex is uiteraard elektrisch

Een beetje autoliefhebber en Mercedes-kenner kent de Simplex als productreeks uit het begin van de vorige eeuw. Welnu, op die klassieke vooroorlogse Mercedes kwam Wagener het normaliter hermetisch afgesloten terrein op rijden. Waarom dat specifieke model? Toen de Simplex in productie was, tussen 1902 en 1909, bestelde de verkooppartner Emil Jellinek van de toen nog Daimler Motoren Gesellschaft genaamde autofabrikant enkele exemplaren. Hij noemde de auto Mércedès – vernoemd naar zijn dochter – en schreef de auto in voor een rally in de omgeving van Nice. Aangezien het ontwerpcenter in dezelfde streek ligt als waar Jellinek racete, is de link snel gelegd.

De Simplex werd tijdens de opening voor het ontwerpcenter geparkeerd. Aan de achterzijde, door hekken omringd, stond de moderne interpretatie van de Simplex. De designafdeling maakte van het model een tweezitter met vier wielen buiten de koets en in de bekende witte kleurstelling. Een grote koperkleurige grille legt een directe link met het verleden, al hoefde het luchtrooster voor de aanwezige aandrijflijn niet aanwezig te zijn. Hij heeft geen functie. In plaats van het koelwaterelement is het een met glas afgewerkt stijlelement, waar Mercedes in de klassieke schrijfwijze is ondergebracht. Spatborden op de wielen ontbreken. In de wielen zijn elektromotoren opgenomen en de banden kennen een profiel dat bestaat uit sterretjes. Geen spaakwielen maar lichtgewicht wielen met een koperkleurig lijntje erin. Achter kleuren de wielen zwart. De bolling van het front is gelijk aan die van de klassieke Simplex.

Het dasboard is eenvoudig met een minimum aantal knoppen en meters, en de stuurstang komt direct uit de bodem. De transparante buis herbergt de bekabeling, al is het niet direct duidelijk waarvoor. De tweezitsbank, waarop je met een beetje inschikken ook met drie man kan zitten, loopt naadloos over in de vloer. Hij is lichtblauw, wat direct aan de Cote d’Azure doet denken. Bij de achterzijde van de bank stopt de auto nog niet. Tegen de leuning is een reistas gesnoerd. Dat is de bagageruimte.

Het is voor het eerst dat er van een meer dan 100 jaar oude auto een moderne interpretatie wordt gemaakt. Wagener verwacht dat de Mercedes-liefhebbers de auto wel kunnen waarderen. Toch is Mercedes nog niet van plan om er een gelimiteerde serie van te maken, zoals verschillende malen van de Benz Patentwagen. Het blijft vooralsnog bij één exemplaar en die staat in Valbonne bij het Mercedes-Benz International Design Studio Europe.