Peter Hilhorst Nieuws 17 nov 2016, 09:41

Leestijd: 2 minuten

Throwback Thursday: Toyota GT86 TRD

Testredacteur Peter Hilhorst blikt elke donderdag via zijn Instagram-account terug op een memorabel driftmoment. Op deze Throwback Thursday is dat de Toyota GT86 TRD uit 2013.

View this post on Instagram

Drifting the tuned Toyota GT86 TRD for @Autovisie #throwbackthursday #tbt #2013 #autovisie #drifting #sideways #fulllock #powerslide #smoking #yourweeklydriftpic #hoonigan #daretodrift #getoutanddrift #Toyota #GT86 #flatfour #modern #AE86 #hachiroku #tokyo #Japan #toyotaracingdevelopment #goodies #lessismore #luxury #lifestyle #fun #sun photo by @sytsphotography

A post shared by Peter Hilhorst Autovisie (@peter_hilhorst) on Nov 16, 2016 at 10:54pm PST

Overstuur naar onderstuur

Peter vertelt: “Ik ben groot fan van de Toyota GT86 door de combinatie van een laag gewicht, achterwielaandrijving, een sperdifferentieel, een speels weggedrag en 200 pk. Het GT86-concept is ijzersterk en verslavend leuk, maar wat gebeurt er als de pure partydrug van Toyota versneden wordt met Toyota Racing Development-opties: hallucinerend leuk of een bad trip?. Dat was de insteek van de reportage tussen een standaard GT86 en een GT86 TRD met voor een krankzinnige 25.000 euro aan accessoires, waaronder semi-slicks, kortere veren, instelbare dempers, dikkere stabilisatoren, beugels onder het koetswerk, een veerpootbrug, andere uitlaat en een spoilerpakket. Daarmee bleek hij er waanzinnig uit te zien, strakker te rijden en scherper te sturen, maar niet zozeer meer rijplezier te leveren. De balans was doorgeslagen van overstuur naar onderstuur. Driften kan wel in de TRD-versie, maar er is veel meer provocatie nodig. Bovendien is het met 200 pk moeilijker om de grip van de semi-slicks verbroken te houden, waardoor dwarsgaan wat hoekig kan gaan en je beducht moet blijven op een tankslapper.”

Sportrubber

Een citaat uit de reportage van 2013: “Een groot deel van de GT86-pret komt op conto van de Michelin Primacy HP in de maat 215/45 R17. Dat zijn dezelfde lage rolweerstand banden, waarop een ecomobiel als de Toyota Prius staat. Die banden hebben legio voordelen op de coupé en dat laat dit vergelijk haarfijn zien. Want hoewel de TRD-versie er bloedsnel uitziet, valt dat tegen als we hem ons meetprogramma laten doorlopen. Hoofdzakelijk door het Yokohama Advan S-Drive sportrubber in de maat 225/40 R18, want de bredere banden hebben een aanzienlijk groter contactvlak met het wegdek en een aanzienlijk hogere rolweerstand dan de eco-banden van de standaardversie. Daardoor legt de TRD-versie het op alle sprintonderdelen af. Al met al levert de TRD-versie behoorlijk aan speelsheid en snelheid in door zijn banden en straffere onderstel. Na een dag lijnen rijden, vegen en meten is wederom duidelijk hoe leuk een Toyota GT86 is. Hoe het concept klopt door een mooie balans te combineren met weinig grip. Helder is ook dat de dure TRD-opties bedoeld zijn voor de liefhebber die bereid is diep in de buidel te tasten. De uiterlijke opsmuk is natuurlijk smaak gebonden, maar ik vind het optische pakket geslaagd. Over de technische aspecten ben ik minder enthousiast. Let wel, in combinatie met het standaard vermogen. Je hebt gewoon een 50 pk en 100 Nm meer nodig om het goede onderstel ten volle te benutten. Dat lukt nu niet helemaal. Daarom zijn de mooie dempers, de verstevigingen en alle andere aanpassingen aan mij niet besteed. Simpelweg, omdat de partydrug GT86 er door versneden wordt. Het effect is minder heftig en dat kan niet de bedoeling zijn. Daarom: geniet van de TRD-opties, maar wel met mate.”