Bart Oostvogels Nieuws 11 feb 2015, 09:01

Leestijd: 2 minuten

Karten is voelen dat je leeft

Noem karten een manier van ontspanning, al kun je het zo gek maken als je zelf wilt. Van ontspannen plezierritjes met vrienden tot serieuze races waarna je bont en blauw uit je kart stapt. Doe mij dat laatste maar. Heerlijk.

Ik blik terug op de deelname aan een échte 24 uurs kartrace in 2014 op de outdoor kartbaan De Landsard in Eindhoven met in totaal 42 deelnemende teams. Samen met collega Dries van den Elzen en zes andere karters hebben we afgezien, zand uit onze ogen geveegd, spierpijn gehad. Maar het voelde goed! De start was precies zoals bij een Le Mans-start, dus na het startsein zo snel mogelijk naar je kart rennen, de motor aanzwengelen en wegrijden.

In dit geval reden we met een kart met twee Honda-motoren en een topsnelheid van iets boven de 100 km/h. Snel genoeg voor het uitdagende bochtenwerk van De Landsard. De race was een helse strijd, waarbij iedere rijder de taak had om een sessie van twee en een half uur te volbrengen. Niet iedereen hield dat vol en kwam eerder de pitsstraat inrijden. Bijna wilde ik ook eerder de handdoek in de ring gooien, maar met pijn en moeite heb ik de sessie afgerond.

In de kart beleef je pas hoe het is om langdurig te racen. Het eerste uur gaat prima, maar in het half uur daarna verandert alles. Je focus wordt per ronde zwakker, spieren beginnen te verzuren en vooral in de laatste minuten van de sessie gaat alles op de automatische piloot, al blijven de klappen die je krijgt door het keiharde kartonderstel door je ruggengraat schieten. Meermaals zit je tegen jezelf te vloeken, moedig je jezelf aan of zit je ronduit hard met jezelf te lachen.

“Meermaals zit je tegen jezelf te vloeken, moedig je jezelf aan”

Na de heat is al m’n kleding doorweekt. Niet alleen van het zweet maar ook door de regen. In die 24 helse uren hebben we alle klimaten door ons helmvizier waargenomen. Van felle zon en stevige wind tot fikse stortbuien. Dat laatste kon er ook nog wel bij. Het vergt vooral onder die omstandigheden nog een dosis extra concentratie, omdat je continu op zoek bent naar grip. Zo’n race is vooral voelen dat je leeft. Maar dat werkt wel verslavend.

Het leukste zijn de buitenbanen. Gelukkig zijn er daarvan meer dan genoeg in Nederland. Sommige zijn zelfs vijftig jaar of ouder. Tegen een relatief kleine prijs, vaak niet meer dan tien tot vijftien euro, kun je tien tot vijftien minuten compleet uit je dak gaan, grenzen opzoeken en met een gangetje van maximaal 70 km/h daar ook overheen gaan. Karten is veel meer dan vermaak. Het is ook goed voor je wagenbeheersing. Je leert op een instinctieve manier je kart in bedwang te houden. Karten is dus meer dan alleen lol hebben, al blijft het in de basis gewoon pure ongefilterde snelheidssensatie.

Fotocredits: Martijn Bravenboer